bir varmis bir yokmus

Bazen düsünüyorumda hayat ne cabuk geciyor en son yayindan bu yana neler oldu hayatimizda iyi kötü bunlardan en önemlisi 9 ay arayla önce babaannemi sonrada dedemi kaybettim allah nur icinde yatirsin insallah ölüm aslinda en gercek olan kimsenin inkar edemiyecegi nefesimiz kadar yakin olan birsey ama her nedense cok az düsünüp dert edindigimiz bir gercek ancak böyle sevdiklerimizi ugurlayinca aklimiza geliyor ve düsündürüyor er yada gec oraya gidecegimizi. ve sonra topraga veriyoruz sevdikerimizi  göz yaslariyla ardindan bassagligi diliyoruz birbirimize hayir dua edip kuran okutuyoruz sonra? sonra herkes evine dönüyor ve hersey devam ediyor hic bir sey olmamis gibi hayatin akisi durdugu yerden devam ediyor  hala düsünüyorum kendimi sorguluyorum normal olan bumu yoksa cokmu cabuk dönüyoruz günlük hayatimiza diye ama bunca ölümden sonra ögrendimki ölenle ölünmüyor ve ne yaparsak yapalim hayatin akisi devam ediyor bizde bu akisa kapilip gidiyoruz
bu durumda elimden hayir dua etmekten baska bir sey gelmiyor  ve Allahtan rahmet diliyorum tum ölen yakinlarimiza ve bir fatiha  okuyorum arkalarindan eger sizde birer fatiha okursaniz cok minnettar olurum  simdiden Allah razi olsun